Daar ben ik dan!

Lieve vriendjes, vriendinnetjes en familie!

Ik ben er hoor! Alles goed en wel.

Vrijdag ben ik om 16.00 uiteindelijk de lucht in gegaan, vele vertragingen vanwege jullie koude weer, een man die door de marachaussee werd opgepakt en zijn tas weer uit het ruim gehaald moest worden - ja ik heb wat meegemaakt.

Druk maken om grootte en het gewicht van mijn handbagage doe ik in ieder geval nooit meer. Je loopt zo 'lalala' door bij de douane. Gaan de gillende sirenes af van het douane poortje, dan kijken ze je aan, aaien ze je lief over je schouder, en mag je doorlopen. Het schijnt dat dit de terugweg allemaal wel heel erg streng is!

In het vliegtuig aangekomen zat ik naast 2 surinamers, hele aardige jongemannen die mij in de 9,5 uur durende vlucht hebben verteld waar je op welke dag uit moet gaan, en de Havana Lounge, nou die vind ik volgens hun héélemaal het einde! Maar eens een keer kijken dan, om te zien welke indruk ik deze mensen heb gegeven met mijn enorm snotterende neusje, dichte oren, stemloosheid en tranende oogjes. Ik kan je één tip meegeven; boek je ticket om als je ernstig verkouden bent! Landen is dan - ook met slikken, kauwgom kauwen en water drinken - niet te harden. Piepende oren to the max.

Aangekomen op de Zanderij, het internationale vliegveld van Suriname, dat nu het JA Pengel airport heet - ze hebben in een bepaalde periode alle straatnamen en andere namen omgegooid en politieke namen van gemaakt, ik weet ook niet waarom - werd ik na de paspoortcontrole al direct opgewacht door een mannetje in een rood shirtje dat mij naar de taxi wilde brengen. De zin: "oh maar meneer, ik moet nog wachten op mijn ruimbagage" werd beantwoord met: "ah is dit niet alles dan?" waarop ik met een vriendelijke glimlach mijn tas van de band haalde, die als een van de eersten eruit kwam rollen. Alles er nog in, niets beschadigd - wederom druk gemaakt om niets.

Of ik even in de taxi wilde wachten, er kwamen nog 2 mensen aan die de taxi zouden gebruiken. Ja hoor - ik wacht wel 'even'. Een uur later gingen we rijden. Nog een uur later kwam ik aan in mijn huis'je' wat echt ee belachelijk groot ambassade look-a-like huis bleek te zijn! Ernstig bezweet van de klap van -15 naar +27 ben ik onder de douche gestapt die 1 knop heeft, de temperatuur? Ach, ongeveer tussen de 16 en 20 graden. Brrr.. maar wel lekker in dit weer!

Het regende erg hard toen ik aankwam, dus had meteen kennis gemaakt met de tropische regen, en ik hoorde dat dit er nog niks bij was. Daarbij was het een soort achtbaan bij de landing, waarschijnlijk door die regenbuien. Erg misselijkmakend allemaal, maar gelukkig alles goed gegaan :)

Alle spullen uitgepakt, kennisgemaakt met mijn huisgenoot en huisbaas, heb ik nog een tijdje lopen ploeteren met internet, maar daar kwam niets van terecht. Nu is het dan toch gelukt na nog een uur of 2 gezocht te hebben. Dus ik kan internetten! Joehoe!

Nou jongens en meisjes, ik heb het hier geweldig naar mijn zin hoor, ik  heb de stad nog niet gezien maar dat komt nog wel. Ricky - huisgenoot - moest vandaag ook nog de stad in dus dan kon ik wel even mee :) lief he? Hij slaapt alleen nog en ik ga hem maar niet voor 12en wekken aangezien die gister is wezen stappen. Ik geniet even van het huis, drink veel water, zweet er net zoveel weer uit, en ga even chillen op die billen. Ik ben al helemaal thuis.

Xx Liefs.

p.s. gefeliciteerd papa!